Arbeidskostenrekenschema herzien
Arbeidskosten vormen een belangrijke kostenpost voor het bedrijfsleven. Zij vormen thans bijna de helft van de totale kosten in het particuliere bedrijfsleven. Arbeids­kosten bestaan niet alleen maar uit (bruto)lonen. Het niveau van de arbeidskosten, het totaal van lonen plus werkgeverslasten, wordt bepaald door de hoogte van de lonen, van de wettelijk opgelegde sociale lasten, en van de door privaatrechtelijke werkgevers- en werknemersorganisaties overeengekomen sociale lasten voor de werkgever.

Al in de jaren tachtig is door EIM een rekenschema ontwikkeld, en sindsdien bijgehouden, waarmee jaarramingen kunnen worden gemaakt voor de ontwikkeling van de lonen, de werkgeverslasten en andere arbeidsgerelateerde kosten voor het klein-, midden- en grootbedrijf in de verschillende bedrijfssectoren. Dit rekenschema wordt het arbeidskostenrekenschema (ARKO-rekenschema) genoemd. In de jaren negentig vonden er veranderingen plaats in de sociale zekerheid met gevolgen voor de aard en omvang van de arbeidskosten. Vanwege onder meer deze veranderingen is het arbeidskostenrekenschema opnieuw herzien.

In dit rapport wordt het herziene kostenrekenschema uiteengezet. Ook wordt ingegaan op de structuur van de arbeidskosten in de jaren negentig en wordt de totale ontwikkeling van loonkosten, van verplichte en van vrijwillige sociale lasten naar sector en grootteklasse in de jaren negentig weergegeven.